Binnenkijken bij

Manon en Wilco

Een prominent kookeiland als hart van het huis en onze keuken

‘Wij dachten al een poosje na over een woonkeuken. Toen onze vorige keuken wat ouder begon te worden zijn we zelf wat gaan tekenen. Zo ontstond het idee om de woonkamer en keuken om te draaien en de ruimte van de keuken te vergroten met een uitbouw. Met dat idee zijn we naar HenZom Keukens gegaan. Henri Zomer heeft er zijn inventiviteit aan toegevoegd en wij zijn zéér content met het resultaat!’

Het is een indrukwekkend grote woonkeuken geworden, met het prominente kookeiland en de eettafel als hart van het huis. Zoals Manon en Wilco het voor zich zagen, zo is het ook geworden. ‘Manon is de kookprinses’, geeft Wilco ruiterlijk toe. ‘Vroeger stond zij altijd tegen een muur te kijken, met de rug naar iedereen toe. Nu is de keuken veel socialer. Je kunt goed naast elkaar werken zonder elkaar in de weg te lopen. Als er bezoek is, zitten je gasten naast je aan tafel. En als Manon staat te koken werk ik vaak wat op mijn laptop aan de bar.’

Dekton werkblad
Alle benodigdheden om uitgebreid te bakken of koken zijn aanwezig: twee ovens waarvan één met magnetronfunctie, een grote koelkast en een aparte vriezer, de inductieplaat met geïntegreerde afzuiging en vooral heel veel ruimte om te bewegen en op te werken. Dat laatste op het stoere en zeer sterke Dekton werkblad. ‘Het is niet alleen maar een ‘showroomkeuken’; alles is ook even praktisch.’

Nis in kastenwand
Zelf hadden Manon en Wilco een grote zwarte achterwand bedacht. In overleg met HenZom kwam daar het nisje in met de koffiecorner en de witte wandjes ertussen. ‘Dat maakt het allemaal wat speelser, terwijl het blad van het nisje mooi op dezelfde hoogte zit als het eiland. Dat sprak ons zo aan bij HenZom. Henri plakte niet zomaar een prijs op onze plannen, hij dacht echt met ons mee om tot een zo mooi mogelijk ontwerp te komen.’

De wens van een woonkeuken is meer dan uitgekomen. Wilco lacht: ‘Pas als er iets op tv is gaan we richting woonkamer. Verder zitten en leven we altijd in de keuken.’